İslam Ansiklopedisi - Namaz ve Biz

Abdulbaki Kömür / Ara notlar

Olmuyor kardeşim olmuyor
Şair olmak çok zormuş, inandım
Yakışmaz bize yenik düşmek derdim
Ama, veya, oysa yenildim işte
Hem de onulmaz biçimde
Başım dik değil insanlar arasında
Ne yüreğim kavi ne ayağım seyirtken
Ne özlemim kaldı ne özlediğim
Tükendim bittim anlayaçağın...

Bıktım hayatı beceriksizce yaşamaktan
Beylik sloganlardan, mürayi merhabalardan
Ne dava haramisi
Ne entellektüel sanat çığıtkanı
Ne ütopya devşirmeni
Hepsi insan olabilmek içindi çabamın
Yada insan kalabilmek için...

Abdulbaki Kömür / Aydınlık Veren Sensin

Aydınlık veren sensin
Kalbi sökülmüş çağa
Aydınlık veren sensin
Kuraklaşan toprağa
Al güller seren sensin

Gönüllere muhabbet
Gözlere nöbet nöbet
İlim, haya, feraset
Çiçeği deren sensin

Karanlıklar bürürken
İnsankığın gözünü
Damla damla nurunla
Hikmeti gören sensin

Horlanırken müminler
Ezilirken müslüman
İslam'a sahip çıkan
Rahmete veren sensin

Abdulbaki Kömür / Dikkat et

Dikkat et her sözüne, sakın yalan olmasın;
Dikkat et her lokmana, sakın haram olmasın.
Cünkü yalan ile iman, bir arada durmaz,
Haram lokma yiyenin, duası kabul olmaz.

Dikkat et devlet malına sakın elin uzatma;
Çünkü onda milyonların; yetimin hakkı vardır.
Helalin az da olsa yetin, sakın ona haram katma;
Bil ki herkesin rızkı, rabbin takdiri kadardır.

Sen rızkını değil de, zenginliği ararsın;
Haram, helal demeden, her kasaya dalarsın.
Sonra da şüphe eder, fetvasını sorarsın;
Mal devletin, ben devletin, bu da haram mı dersin.

Eşref-i mahlukatsın sen, şerefine dikkat et;
Yanlış bir iş yaparsan, şerefinden olursun.
Bu ünvan, rabbin tarafından verildi sana;
Her işinde, bu ünvanı korumaya dikkat et.

Dikkat et, her vazife, sana bir emanettir
Onu hakkıyla yapmamak, emanete ihanettir.
Eğer tövbe edip de, hak yoluna dönmezse
Dünya ve ahireti, hüsrandan ibarettir.

Dikkat et kul hakkına, o hakkın affı yoktur;
Velev ki sahibinden helallık almadıkça.
Dikkat et komşu hakkına, onun vebali çoktur.
Vebalden kurtulamazsın, komşun razı olmadıkça.

Amir isen, emrindeki insanlara dikkat et;
Memur isen, görevini tam yapmaya dikkat et.
İşçi isen, çalıştığın saate dikkat et;
Esnaf isen, satışlarda dürüstlüğe dikkat et

Ey fani insanoğlu, bu sözlere dikkat et;
Ey fani insanoğlu, bu sözlere dikkat et;
Sözü benden de olsa, özü islamdandır.
Nefsini haklı görmek için, kendi kendini avutma;
Kim olursan ol musallaya geleceğin günü unutma.

Abdulbaki Kömür / Haydan Gelen Huya Gider

Haydan gelen huya gider
Dünya fani gelen gider
Sabah olur rüya biter
Hayat bir gölgelik anı
Haydan gelen huya gider

Kimi alır, kimi satar
Ölümdür bu herkes tadar
Git gidebildiğin kadar
Haydan gelen huya gider

Mal sahibi, mülk sahibi
Hani bunun ilk sahibi
Geldi buldu can habibi
Haydan gelen huya gider

Bediüzzaman Said Nursi / Abdulhakim ÖZTÜRK

EKBER

Ey yar!
Şiirime dilber, günülerle rehber,
Kainatta minbersin.
Ezelden ebede
Sonsuza dek, ekbersin.

Ey yar!
Kağıt senin, kalem senindir,
Gül senin, bahçe senindir.
İki uçlu kafesinde;
Her ne varsa ekberindir.

Kıyama kalkmış iki kadın
Meyden ehalisinden
Babaları ne demişse o nu yapıyorlar
Yardım görüyorlar nebisinden:
Baba senin, nebi senindir.

Ve senin adınla başlasın tüm satırlar,
Ve senin adını ansın bütün yazılar:

Ekberim! Sana boyun eğdim
Baş kaldırışlarım bu yüzden,
Her an seni bildim, sana yöneldim
Eğilmişim, kapanmışım bu yüzden

Ekberim! Tenhalarda seni bilirim,
Yalnızlığım, susuzluğum bu yüzden
Adım adım sana açık ellerim
Yalvarışım, yakırışım bu yüzden

Ekberim! Bir çığlık seni anlatıyor,
Yücelliğin, senalığın bu yüzden
Karanlıklar gözümüzde batıyor,
Aydınlığın bereketin bu yüzden

Karanlık çağlara aydınlık oldun
Dilimize ekber nidasını koydun
Şafakta rahleye ayeti sundun
Ekberim! Rahm ayetin bu yüzden

Kul der ki; yirmi yedisinde meşhursun
Ezel, ebet, ayet ayet medhuşsun
Dilim dilim, satır satır bir hoşsun
Kurr1;an okur, seni dokur bu dilim
Gece bitti, sen bitmezsin ekberim.

Abdulhakim ÖZTÜRK
Eylül 2006

Bediüzzaman Said Nursi / Dinlede Yıldızları

Dinle de yıldızları, şu hutbe-i şîrînine;
Nâme-i nurîn-i hikmet, bak ne takrîr eylemiş.
Hep beraber nutka gelmiş, hak lisaniyle derler
"bir kadîr-i zülcelâlin haşmet-i sultanına
Birer bürhan-ı nur-efşanız, biz vücûd-u sânia
Hem vahdete, hem kudrete şâhidleriz biz..."
Şu zeminin yüzünü yaldızlıyan
Nâzenin mu'cizatı çün melek seyranına.
Şu semanın arza bakan, cennete dikkat eden,
Binler müdakkik gözleriz biz.
Tûba-i hilkatten semavat şıkkına.
Hep kehkeşân ağsânına.
Bir cemîl-i zülcelâlin dest-i hikmetiyle takılmış
Pek güzel meyveleriz biz.
Şu semavat ehline; birer mescid-i seyyar,
Birer hâne-i devvar, birer ulvî âşiyâne,
Birer misbah-ı nevvar, birer gemi-i cebbar,
Birer tayyareleriz biz...
Bir kadîr-i zülkemâlin, bir hakîm-i zülcelâlin;
Birer mu'cize-i kudret, birer hârika-i san'at-ı hâlikane,
Birer nâdire-i hikmet, birer dâhiye-i hilkat,
Birer nur âlemiyiz biz...
Böyle yüzbin dil ile, yüzbin bürhan gösteririz,
İşittiririz insan olan insana.
Kör olası dinsiz gözü, görmez oldu yüzümüzü,
Hem işitmez sözümüzü, hak söyleyen âyetleriz biz r30;
Sikkemiz bir, turramız bir, rabbimize müsebbihiz, zikrederiz abîdâne.
Kehkeşanın halka-i kübrâsına mensub birer meczublarız biz!.."

Cemal Safi / HADİ GİT

Hadi Git

Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan git!

Git de şen şakrak geçen günlerine gün ekle,
Beni kahkahaların sustuğu yerde bekle.

Git ki siyah gözlerin arkada kalmasınlar,
Git ki gamlı yüzümün hüznüyle dolmasınlar.

Mademki benli hayat sana kafes kadar dar,
Uzaklaş ellerimden uçabildiğin kadar.

Hadi git, benden sana dilediğince izin,
Öyle bir uzaklaş ki karda kalmasın izin.

Kahrımın nedenini söylesem irkilirler;
Çünkü herkes beni Kays, seni Leyla bilirler.

Sanırlar ki sen beni biricik yar saymıştın;
Oysaki hep yedekte, hep elde var saymıştın.

Hadi git, ne bir adres, ne bir hatıra bırak,
Zannetme ki, pişmanlık, mutluluk kadar ırak!

Sanma ki fasl-ı bahar geldiğim gibi gitmez,
Sanma ki hüsranını görmeye ömrüm yetmez.

Her darbene tahammül edecektir bedenim,
Gururum mani olur perişanıma benim.

Yari Ferhat olanın ellerle ülfeti ne?
Şirin ol katlanayım dağ gibi külfetine.

Henüz layık değilken tomurcuk kadar aşka,
Sana gül bahçesini kim açar benden başka!

Hercai arılara meyhanedir çiçekler,
Kim bilir şerefinden kaç kadeh içecekler!

Mademki aşk tablosunun takdirinden acizsin,
Git de çağdaş ressamlar modern resimler çizsin.

Ne vedaya gerek var, ne de mektuba hacet,
Git de Allah aşkına bir selama muhtaç et!

Güllere de aşk olsun gene sen kokacaksan!
Fallara da aşk olsun gene sen çıkacaksan!

Kopsun nerden inceyse artık bu bağ, bu düğüm!
Her gece daha berbat, daha vahim gördüğüm.

Korkulu düşlerimi yorumdan kaçırıyorum;
Sırf sana üzülüyor, sırf sana acıyorum!

Git iş işten geçmeden, çok geç olmadan vakit,
Günahıma girmeden, katilim olmadan git! ...

Cemal Safi

Cemal Safi / SENDEN SONRASI

Aşkın hududunu aştı muradım,
Maksuda varıştır senden sonrası.
Erenler katına belki bir adım,
Belki bir karıştır senden sonrası...

Farkına varınca olup bitenin,
Kırdım zincirini nefsin, bedenin!
Beni aşkın ile ıslâh edenin,
Lütfûna eriştir senden sonrası...

Bana bu gayreti sağlayan kudret,
Eyyub un sabrından aldığım ibret,
Ne riya, ne kibir, ne kin, ne nefret,
Ebedi barıştır senden sonrası...

Bir gonca Bakî nin gül destesinden,
Bir yudum sakînin sır testisinden
Yüce Mevlâna nın gel bestesinden,
Feyz alış veriştir senden sonrası...

Kevser sarhoşuyum, meyhane değil,
Hiçbir zevk böylesi şahane değil,
Kays gibi Leylâ yı nefsane değil,
Efsane görüştür senden sonrası...

Yumup gözlerimi yalan dolana,
Açtım can evimi gerçek olana:
Elif i bırakıp Karacaoğlan a,
Yunus la yarıştır senden sonrası!...

Cemâl SÂFİ

Cemâl SÂFİ / Tek hece

Var mı beni içinizde tanıyan?
Yaşanmadan çözülmeyen sır benim.
Kalmasa da şöhretimi duymayan,
Kimliğimi tarif etmek zor benim...

Bülbül benim lisanımla ötüştü.
Bir gül için can evinden tutuştu.
Yüreğine toroslar'dan çığ düştü.
Yangınımı söndürmedi kar benim...

Niceler sultandı, kraldı, şahtı.
Benimle değişti talihi bahtı,
Yerle bir eylerim tac ile tahtı,
Akıl almaz hünerlerim var benim...

Kamil iken cahil ettim alimi,
Vahşi iken yahşi ettim zalimi,
Yavuz iken zebun ettim selim'i,
Her oyunu bozan gizli zor benim...

Yeryüzünde ben ürettim veremi.
Lokman hekim bulamadı çaremi.
Aslı icin kül eyledim kerem'i.
İbrahim'in atıldığı kor benim...

Sebep bazı leyla, bazı şirin'di.
Hatrım için yüce dağlar delindi.
Bilek gücüm ferhat ile bilindi.
Kuvvet benim, kudret benim, fer benim...

İlahimle mevlana'yı döndürdüm.
Yunus'umla öfkeleri dindirdim.
Günahımla çok ocaklar söndürdüm.
Mevla'danım, hayır benim, şer benim...

Kimsesizim hısmım da yok, hasmım da
Görünmezim cismim de yok, resmim de
Dil üzmezim, tek hece var ismimde
Barınağım gönül denen yer benim

Benim için yaratıldı muhammed
Benim için yağdırıldı o rahmet
Evliyanın sözündeki muhabbet
Embiyanın yüzündeki nur benim

Gönderen : İslamdin99

Çok sükür Allah'ım
Bana verdiğin nimetlere
bana verdiğin sabıra
Çok Şükür

Çok şükür Allah'ım
Beni koruduğun için
Beni gözetlediğin için
Çok Şükür

Gönderen : Suveyda

Aşkın Elemi Ateş-i Candır Süveyda
Ağyar İçinde Aşka İsyandır Süveyda
Süveyda Gazeller İçinde Bir Ceylandır
Nadan'ın Dilinde Kıl u Kaldır Süveyda

Leyla'yı Kıskandıran Çılgın Nilüferdir
Gül endamlı kız kulem yıkıldı aşk odundan
Gönül Sarayında Mihmanımdır Süveyda

Yusuf'un Kuyusunda Aşka Pervanedir
Züleyha'ya Keskin Bir Hançerdir Süveyda
Aşıklar Meclisinde Sazın Telindedir
Şems'in Dudagında Mevlana'dır Süveyda