İslam Ansiklopedisi - Namaz ve Biz


	İslam Ansiklopedisi - Namaz ve Biz - Mute savaşı

Menü
	Ana Sayfa
	İletişim
	Yorum Ve Görüşleriniz
	Burdayiz
	Bize Destek Olun
	DOSTLARIMIZ
	Anket
	Ahir Zaman
	Al-i İmran Suresi
	Allah'tan Korkmak
	Allah'ın 99 İsmi
	A'raf Suresi
	Ashab-i Kehf
	Bakara Suresi
	BAS ÖRTÜSÜ
	Bediuzzaman Said Nursi
	Berat Kandili
	Büyük Günahlar
	Cennet Ve Cehennem
	Cinler
	Dinimiz
	Din Eğitiminde İnsanın Merkezileşmesi
	Din Ve İnsan
	El Zinasi
	Esmâül Hüsnâ
	Evreni Allah Yarattı
	Evrenin Ölümünün Ardından
	Esmaül Hüsnanin Önemi
	Esma-i Hüsnâ'dan Esintiler
	Esnaül Hüsna Faziletleri - Faydalari
	Esmaül Hüsna (Geniş Anlamlı)
	Esmaül Hüsna Zikirleri
	Filistine Destek İHH
	Filistine Destek K.Y.M
	Kiyamete Dogru
	Günün Konusu
	Site Haritasi
	Soru Cevap
	Şiirler
	Risale-i Nur
	Resim Galerisi
	İlahi Oku
	Peygamberlerimiz
	Gusül Ve Abdest
	Islamda Kadın ve Erkek
	Mezhebler
	Mucizeler
	ViDEOLAR
	SiiR
	Namaz Hakkında
	Namazın Edebi
	Namaz Vakitleri
	Namaz ve Sağlık
	Namazlar ve Niyet
	54 FARZ
	Zina Ve Çeşitleri
	Zinanin Kötülüğü
	Zina Ve Dünyevi Azabi
	Zinanin Uhrevi Azabi
	Göz Zinasi
	Göz Zinasi 2
	Gıybet
	Zulüm
	Kibir
	Kızmak
	Şehvet
	Haram ve Şüpheli Yemek
	Kur'an Ve Önemi
	Yunus Suresi
	Fil Suresi
	Kureyş Suresi
	Kuranin Önemi
	Kur'anin İnişi
	İnsan
	İbadetin Önemi
	Nefis
	Ölüm
	Oruç Ve Çeşitleri
	Oruçlarda Niyetin Vakti
	Orucu Bozan Şeyler
	Farz Oruçlar
	Oruç Çeşitleri
	Mübarek Aylar,Günler ve Geceler
	Kadir Gecesi
	Recep Ayı
	Regaib Gecesi
	Miraç Kandili
	Şaban Ayı
	Ramazan Ayı
	Şevval Ayı
	Kurban ve Kurban Bayrami
	Muharrem Ayı ve Aşure Günü
	Kutlu Doğum ve Mevlid Kandili
	Kıyamet
	Kıyamet Günü 1
	Kıyamet Günü 2
	Kıyamet Günü 3
	Hz. Mehdi
	İlahiler
	Karışık İlahi

	Esmaül Hüsna Esintisi Dergisi
	Ilk Müslümanlar
	Islam Tarihimiz
	=> Cahiliyenin yaptıkları
	=> Fil Vakası
	=> Hz.Muhammedin hayati
	=> İlk Vahiy
	=> Verakaya gidiş
	=> ilk abdest ve namaz
	=> Teblig
	=> ilk - müslümanlar
	=> Hz.Ömerin Müslüman olması
	=> Mekke dönemi
	=> Habeş hicreti
	=> Akabe Biatı
	=> Hicret
	=> Bedir savaşı
	=> Kaynukaoğulları
	=> Uhud savaşı
	=> Meune kuyusu olayı
	=> Nadiroğulları
	=> Hendek savaşı
	=> Hudeybiye barışı
	=> Hayber gavzesi
	=> Hz.Muhammedin elçileri
	=> Mute savaşı
	=> Mekkenin fethi
	=> Huneyn savaşı
	=> Tebük savaşı
	=> İslam Öncesi Şeriatlar
	=> Sedd-i Zerai
	Resimli Namaz Anlatimi
	Islam Alimleri
	Kabe
	Nasihatlar
	HlCRET
	Kuran Ögreniyorum
	DuaIar
	Ahlak Bilgileri
	Besmele Kampanyasi
	Tevhidisohbet
	Sahabaler
	Hadisler
	Osmanli Padisahlari
	Türkiye il ve ilçeler
	İl İl Namaz Vakitleri
	il il imsakiye - İftar Vakitleri
	Güzel Sözler
	Dursun Ali Erzincanlı
	Şifali Bitkiler
	ilmihal
	Unutulan Sünnetler
	İslami Resimler
	Salavat
	Bilim
	Ramazana Özel
	Kuran-ı Kerim Türkçe Meali

	Bediüzzaman Said Nursi Hayati
	Sözler
	Mektubat
	Lemalar
	Şualar
	Hür Adam Bediuzzaman Said Nursi - Fragman

	Atatürk
	Ödevler

	Teknoloji

	Google
	Faydalı Siteler

	Facebook
	Reklam

"O, yaratan, var eden, şekil veren Allah'tır. En güzel isimler O'nundur. Göklerde ve yerde olanlar O'nun şanını yüceltmektedirler. O, galiptir, hikmet sahibidir.(Haşr-24)"

ALLAH
(Uluhiyete mahsus sıfatların hepsini kendinde toplayan İsm-i Azam)

RAHMÂN
(Bütün yaratılmışlar hakkında hayır ve merhameti tercih eden)

RAHÎM
(Çok merhamet eden, nimet veren)

MELİK
(Bütün kainatın tek sahibi ve mutlak hükümdarı)

KUDDÛS
(Hatadan, gafletten ve her eksiklikten münezzeh)

SELÂM
(Esenlik veren, kullarını selamete çıkaran)

MÜ'MİN
(Gönüllere iman ışığını veren, vaadine güvenilen)

MÜHEYMİN
(Kainatın bütün işlerini gözetip yöneten)

AZÎZ
(Yenilmeyen yegane galip)

CEBBÂR
(İradesini her durumda yürüten, dilediğini zorla yaptırmaya muktedir olan)

MÜTEKEBBİR
(Her şeyde büyüklüğünü gösteren)

HÂLIK
(Büyün mevcudatı takdirine uygun şekilde yaratan)

BÂRİ'
(Bir model olmaksızın canlıları yaratan)

MUSAVVİR
(Her şeye şekil ve özellik veren)

GAFFÂR
(Daima affeden, tekrarlanan günahları bağışlayan)

KAHHÂR
(Her şeye her istediğini yapacak şekilde galip ve hakim)

VEHHÂB
(Karşılık beklemeden bol bol veren)

REZZÂK
(Bedenlerin ve ruhların gıdasını yaratıp veren)

FETTÂH
(Zorlukları kolaylaştıran ve iyilik kapılarını açan)

ALÎM
(Herşeyi çok iyi bilen)

KÂBID
(Rızkı tutan, canlıların ruhunu alan)

BÂSIT
(Rızkı genişleten, ruhları bedenlerine yayan)

HÂFID
(Alçaltan, zillete düşüren)

RÂFİ'
(Yukarı kaldıran, yükselten)

MUİZ
(Yücelten, izzet ve şeref veren)

MÜZİL
(Alçaltan, zillet veren)

SEMİ'
(Her şeyi işiten)

BASÎR
(Her şeyi gören)

HAKEM
(Son hükmü veren)

ADL
(Mutlak adalet sahibi, çok adaletli)

LATÎF
(Yaratılmışların ihtiyacını en ince noktasına kadar bilip, sezilmez yollarla karşılayan)

HABÎR
(Her şeyin iç yüzünden haberdar olan)

HALÎM
(Acele ile ve kızgınlıkla muamele etmeyen)

AZÎM
(Zatının ve sıfatlarının mahiyeti anlaşılamayacak kadar ulu)

GAFÛR
(Bütün günahları bağışlayan)

ŞEKÛR
(Az iyiliğe çok mükafat veren)

ALÎ
(İzzet, şeref ve hükümranlik bakımından en yüce, aşkın)

KEBÎR
(Zatının ve sıfatlarının mahiyeti anlaşılamayacak kadar ulu)

HAFÎZ
(Koruyup gözeten ve dengede tutan)

MUKÎT
(Bedenlerin ve ruhların gıdasını yaratip veren, bilip gücü yeten ve koruyan)

HASÎB
(Kullarının her yaptığını bilen, onları hesaba çeken)

CELÎL
(Azamet sahibi)

KERÎM
(Lütuf ve keremi çok bol ve çok geniş)

RAKÎB
(Büyün varlığı gözetleyip, kontrol eden)

MÜCÎB
(Dualara karşılık veren)

VÂSİ'
(İlmi ve merhameti herşeyi kuşatan)

HAKÎM
(Bütün emirleri ve işleri hikmetli olan)

VEDÛD
(Kullarını çok seven, sevilmeye gerçekten layık olan)

MECÎD

Türkiye'nin En Büyük
İslam Ansiklopedisi
Olma Yolunda Hızla Gelişen Bir Sitedir.
İslam Ansiklopedisi 2008 - 2021 ©

http://namazvebiz.tr.gg/

MUTE SAVAŞI

İslâm devletinin Medine'de kurulmasından sonra Müslümanlarla Rumlar arasında yapılan ilk savaş. Mûte, Şam bölgesine giren Belka yakınlarında bir yerin adıdır. Hz. Peygamber, Ashabtan Hâris b. Umeyr (r.a)'ı Busra (Havran) Emiri Şurahbil b. Amr el-Gassânî'ye İslâm'a davet mektubunu sunmak üzere yollamış, ama bu sahabi Gassanile tarafından şehid edilmişti. Halbuki; "elçiye zeval yoktur" anlayışı gereğince düşman ülkeler bile birbirlerinin elçilerine dokunmazlardı. Hz. Peygamber, ashabına çok düşkündü, onlardan birinin başına bir sıkıntı geldi mi ondan çok rahatsız olurdu. Bu sebeple ashabından birinin küstahça öldürülüşüne seyirci kalamazdı. Hemen 3000 kişilik bir ordu hazırladı. Ordunun kumandanı Zeyd b: Hârise idi. Şayet bu zât şehid düşerse yerine Cafer b. Ebi Talib, o da şehid düşerse Abdullah b. Revâha geçecekti. Düşman önce İslâm'a davet edilecekti, kabul etmez ve cizyeye de razı olmazsa İslâm elçisini öldüren bu cânilerle savaşılacaktı. Peygamberimiz (s.a.s) orduyu Seniyyetü'l-Veda'ya kadar yürüyüp uğurladı.

Halid b. Velid gibi yüksek askerî bir deha ve üstün strateji bilgisine sahip bir kimse de bu savaşa bir nefer olarak katılmıştır. H.8/M.629 yılında İslâm ordusu Medine'den çıkıp Mûte'ye ulaştığında karşılarında Bizans'ın desteğinde Hristiyan Araplardan oluşan 100.000 kişilik bir ordu bulmuşlardı. İslâm ordusunun kumandanları meseleyi tartıştılar; geri dönmek, Hz. Peygamber'e haberci yollamak hususlarını görüştüler. Ancak savaş görüşü ağır basmış ve iki ordu karşılaşmıştı. Zeyd. b. Hârise (r.a) şehit düşünce, sancağı, Cafer aldı Ca'fer'in sağ eli kesildi; bu sefer sancağı sol eliyle tuttu. Sol eli de kesilince sancağı yine bırakmadı; kesik iki elinin kalan kısımlarıyla sıkıştırarak göğsü arasında tuttu. Nihayet o da şehid düştü. Bundan sonra sevgili Peygamberimizin emrine uyularak sancağı, Sahabenin şâirlerinden Abdullah b. Revâha aldı; o da şiirler söyleyerek harbetti ve şehâdet şerbetini içti. İşte bu sırada askerde genel bir çöküntü doğmak üzereydi ki, askerin hemen hepsinin isteği üzerine Hâlid b. Velid kumandayı ve sancağı eline aldı. O gün akşama kadar savaş yapıldıktan sonra Halid, ertesi sabaha kadar sağ kanatta bulunan müslüman askerleri sol kanada, sol kanattakileri sağ kanada, arkadakileri öne ve öndekileri arkaya alarak yerlerinde değişiklik yaptı. Böylece düşmana yeni destek kuvvetleri geliyormuş izlenimini vermek istiyordu. Bir yandan da İslâm ordusunu kesin hezimete uğramaktan ve bütünüyle kılıçtan geçirilmekten korumak için yavaş yavaş geriye çekiliyordu. Hatta ric'atten evvelki bir hücumunda Hâlid, düşmana bir hayli kayıp verdirmiş ve bol ganimet de elde etmişti. İşte bu şekilde İslâm ordusunu Medine'ye sağ-sağlim geri getirdi. Peygamber Efendimiz bu savaşı Medine'de, olduğu gibi görmüş ve her safhasını minberden müslümanlara anlatmıştı. Sıra ile kumandanların şehadetini anlattıktan sonra sıra Hâlid'e gelince "En sonunda sancağı Allah'ın kılıçlarından bir kılıç aldı " buyurmuş ve bundan sonra Halid b. Velid'e "Seyfullah" lakabı verilmişti. Hâlid b. Velid diyor ki: "Mûte Savaşında elimde dokuz kılıç parçalandı." Bu ifadeden Mûte Savaşının ne kadar şiddetli geçtiğini anlıyoruz.

Bu savaşa katılmış bulunan Abdullah b. Ömer diyor ki: "Mute günü ben Ca'fer'i şehid edilmiş olarak gördüm. Onun vücudunda süngü ve kılıç darbesiyle elli yara saydım. Bu elli yaradan hiç biri arkasında değildi. "Bundan Ca'fer b. Ebu Talib'in ne kadar korkusuzca ve sanki arkasına hiç dönmeden düşmanla savaşmış olduğu anlaşılmaktadır. Ca'fer şehit olduktan sonra "Ca'fer-i Tayyar: Uçan Ca'fer" diye anılmıştır. Allah yolunda kesilen iki koluna karşılık Cenab-ı hak ona iki kanat ihsan etmiştir ki, bu; onun mânen yüce mertebelere eriştirildiğine işarettir denilmektedir. Hz. Peygamber (s.a.s), bütün ashabını ayırdetmeksizin çok severdi. Bu üç şehid kumandanı ve Habeşistan muhacirlerinden amcasının oğlu Ca'fer'i de çok severdi. Bir süre, şehitlerin ardından ağladı. Bu; sevgi, şefkat, merhametin eseri olan ağlamaktı, yoksa feryat değildi. Nitekim feryat tarzındaki ağlama haberleri kendisine ulaşınca böyle ağlamaktan müslümanları yasakladı. Peygamber Efendimiz şehitlerin ve bu arada amcasının oğlu Ca'fer'in ailesini de teselli etmişti.